Men tez-tez mamlakatning shimoli va janubi bo'ylab sayohat qilaman.
Sayohat poyezdida men har doim poyezdning derazasi yonida o‘tirishni, derazadan tashqaridagi manzarani tomosha qilishni yaxshi ko‘raman. Ona yurtning o‘sha keng dalalarida ahyon-ahyonda somon qalpoq kiygan mashaqqatli dehqonlarning siymosi chaqnaydi.
Bilaman, bu somon shlyapalar sayohatdagi eng go'zal manzaradir.
Qachonki o‘sha dehqon birodarlar boshidagi somon qalpoqni ko‘rsam, qandaydir tushunarsiz harakatni his qilaman. Yoshligimda tug‘ilib o‘sgan qishlog‘imning go‘zal dalalarida o‘tlab, ko‘p marta somon qalpoq kiyib yurganman.
2001-yil avgust oyida men Nanchangdagi 1-avgust qo‘zg‘oloni memorial zalini ko‘rgani bordim. Ko'rgazma zalining ikkinchi qavatining sharqiy burchagida bir vaqtlar sochlari qora somon shlyapa kiygan bir nechta shahidlar bor. Bu somon qalpoqlar, indamay, menga xo'jayinining inqilobga sodiqligini aytadi.
Bu tanish somon shlyapalarni ko'rib, miyam qattiq hayratda qoldi. Chunki, bundan oldin men somon shlyapalar va Xitoy inqilobi o'rtasidagi munosabatni hech qachon ko'rib chiqmaganman.
Bu somon shlyapalar menga Xitoy inqilobiy tarixini eslatadi.
Uzoq mart yo'lida somon qalpoq kiygan qancha Qizil Armiya askari Syantszyan daryosi bo'ylab jang qildi, Jinsha daryosidan o'tdi, Luding ko'prigini qo'lga kiritdi, qor tog'ini kesib o'tdi, qurbonlardan qurbonlarning boshigacha qancha somon qalpoqlar bor edi va yo'lga chiqdi. inqilobiy sayohatning yangi bosqichi.
Aynan shu keng tarqalgan va g'ayrioddiy somon shlyapa, Xitoy inqilobi tarixining mustahkamligi va qalinligiga qo'shildi, go'zal manzara chizig'iga aylandi, shuningdek, Uzoq martda miltillovchi kamalak bo'ldi!
Hozirgi kunda somon qalpoqlardan ko'proq foydalanadiganlar, albatta, dehqonlar, loessga orqalarini osmonga qaratganlar. Ular bepoyon zaminda jon-jahdi bilan mehnat qilib, umid urug‘ini sepib, ona zamin qurilishini ta’minlovchi moddiy negizni yig‘ib-terib olishmoqda. Va ularga salqin bir iz yuborishingiz mumkin, somon shlyapa hisoblanadi.
Somon shlyapa haqida gapirsam, otamni eslatib o‘tganim bo‘ladi.
Otam o‘tgan asrning 50-yillarida oddiy talaba edi. Maktabdan chiqqandan keyin u uch metrli platformaga chiqdi va yoshligini bo'r bilan yozdi.
Biroq, o'sha maxsus yillarda otam shohsupaga chiqish huquqidan mahrum bo'ldi. Shunday qilib, u eski somon shlyapasini kiyib, qattiq mehnat qilish uchun o'z shahrining dalalariga ketdi.
O'shanda onam otamning uddasidan chiqolmasligidan xavotirda edi. Dadasi doim jilmayib qo‘lidagi somon qalpog‘ini silkitardi: “Ajdodlarim kelgunicha somon qalpoq kiyib yurishgan, hozir men ham cho‘p kiyaman, hayotda qattiq yo‘q. Qolaversa, hammasi joyida bo‘lishiga ishonaman”.
Albatta, ko‘p o‘tmay otam yana muqaddas minbarga chiqdi. O'shandan beri otamning darslarida doimo somon qalpoqlar haqida mavzu bo'lardi.
Hozir nafaqaga chiqqandan so‘ng otam har safar ko‘chaga chiqqanda somon qalpoq kiyadi. Uyga qaytgach, devorga osib qo'yishdan oldin u har doim somon shlyapasining changini uradi.
Xabar vaqti: 2022 yil 15-sentabr
